Είμαστε μια ομάδα Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων που συμμερίζονται την πεποίθηση ότι απαιτείται άμεσα μια συνολική λύση στο Κυπριακό ζήτημα βασισμένη στο μοντέλο της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα για τη διασφάλιση του μέλλοντος του νησιού.

Διαθέτουμε εμπειρία από διάφορους τομείς, όπως η ιστορία, η κοινωνιολογία, η εκπαίδευση, η οικοδόμηση της ειρήνης, η διαπραγμάτευση, οι διεθνείς σχέσεις, η χάραξη πολιτικής και η κοινωνία των πολιτών∙ όλα με αφοσίωση ζωής στη διαρκή ειρήνη στην Κύπρο. Η προσέγγισή μας δίνει ίση έμφαση στην ανάγκη για τολμηρή πολιτική ηγεσία μαζί με περιεκτική δικοινοτική συνεργασία από τη βάση. Δεν είμαστε συνδεδεμένοι με κανένα πολιτικό κόμμα ή κρατικό σώμα στην Κύπρο ή αλλού.

Ο Στόχος μας για την Ειρήνη

Ένα ενωμένο, δικοινοτικό, διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος βασισμένο στην πολιτική ισότητα, ανεξάρτητα από εθνοτική, φυλετική ή γλωσσική καταγωγή, υπηκοότητα, φύλο ή οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα. Μια Κύπρος που υιοθετεί κουλτούρα ειρήνης σε όλα τα επίπεδα και που λειτουργεί ως πρότυπο δικαιοσύνης και ειρηνικής συνύπαρξης για την ευρύτερη περιοχή και πέρα από αυτήν.

Το Όραμά μας

Η Αποστολή μας

Το CPDC συγκεντρώνει βασικούς φορείς, ηγετικές προσωπικότητες και οργανώσεις από τις δύο κοινότητες στην Κύπρο, για να επαναξιολογήσει και να ενισχύσει υφιστάμενους μηχανισμούς και να ανακαλύψει νέες δημιουργικές μεθόδους για διαρκή ειρήνη.

Στόχοι

• Να καθιερωθούν μηχανισμοί που υποστηρίζουν πολιτιστικά, κοινωνικο-οικονομικά και πολιτικά βήματα προς μια συνολική λύση του Κυπριακού ζητήματος, βασισμένη στο δικοινοτικό, διζωνικό μοντέλο ομοσπονδίας.

• Να εμπλακούν έμπειρα άτομα, συμπεριλαμβανομένων βασικών πολιτικών, διαπραγματευτών και τρίτων μερών, σε μη δημόσιους διαλόγους και σχεδιασμό πολιτικής.

• Σχεδιασμός και υλοποίηση εργαστηρίων και εκπαιδεύσεων σε επίπεδο βάσης με σκοπό την ενίσχυση της οικοδόμησης εμπιστοσύνης και της πολιτιστικής συμφιλίωσης.

• Να δημιουργηθεί η δημόσια ενημέρωση και κατανόηση μιας κουλτούρας ειρήνης και ομοσπονδίας μέσω διακοινοτικού διαλόγου, εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων.

• Να αξιοποιηθούν και να διευκολυνθούν νέες ευκαιρίες συνεργασίας και δικτύωσης μεταξύ πρωτοβουλιών ειρήνης σε επίπεδο βάσης και παραγόντων της κοινωνίας των πολιτών.

• Να προωθηθούν τα οφέλη μιας ενωμένης Κύπρου σε ευρύ φάσμα τομέων και ιδιωτικών επιχειρήσεων και να διευκολυνθεί η δια-ομαδική επιχειρηματική συνεργασία.

Αρχές και Αξίες

Δεσμευόμαστε, ως CPDC, να συνεργαζόμαστε και να συνδιαλεγόμαστε με ένα ευρύ φάσμα φορέων και ενδιαφερόμενων μερών με στόχο την επίτευξη της αποστολής και του οράματός μας, ενσωματώνοντας τις ακόλουθες βασικές αξίες και αρχές στην εργασία και την πρακτική μας:

• Συνεργασία και ανταλλαγή γνώσης

• Κουλτούρα ειρήνης

• Κοινότητα

• Ισότητα – συμπεριλαμβανομένων, αλλά όχι περιοριστικά, του φύλου, του κοινωνικο-οικονομικού και πολιτικού τομέα

• Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

• Σεβασμός και αξιοπρέπεια για όλους

• Ένταξη, πολιτισμικός πλουραλισμός και δέσμευση στην πολυμορφία

• Ελευθερία της έκφρασης και σεβασμός σε διαφορετικές απόψεις

• Διαφάνεια και καλή διακυβέρνηση

• Ακεραιότητα και ηθική

Το Κυπριακό ζήτημα παραμένει μια από τις πιο μακροχρόνιες άλυτες συγκρούσεις του σύγχρονου κόσμου. Η Λευκωσία αποτελεί την τελευταία διχοτομημένη πρωτεύουσα στον κόσμο. Αυτό το πολυετές, τραυματικό πρόβλημα διαπλέκει επίμονα το μέλλον του νησιού με το παρελθόν του, δημιουργώντας αβεβαιότητα στους κατοίκους του. Ωστόσο, η επιρροή του εκτείνεται πολύ πέρα από τις δύο κύριες κοινότητες της Κύπρου (την τουρκοκυπριακή κοινότητα και την ελληνοκυπριακή κοινότητα). Το Κυπριακό ζήτημα συνιστά πρόκληση για την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής και ενδέχεται να αυξήσει τον κίνδυνο σύγκρουσης ή βίας.

Στο πλαίσιο του Κυπριακού ζητήματος εμπλέκονται διάφοροι ενδιαφερόμενοι φορείς, συμπεριλαμβανομένων των εγγυητριών δυνάμεων της Ελλάδας, της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία βρίσκονται στο νησί από το 1964 λόγω των διακοινοτικών εντάσεων.

Οι διαπραγματεύσεις για την ειρηνική διευθέτηση του ζητήματος διεξάγονται σε διάφορες περιόδους από το 1968 και, από το 1977-79, με βάση τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία (BBF)· ωστόσο δεν κατέληξαν σε αποτέλεσμα. Η διαδικασία ειρήνευσης του σχεδίου Annan 2002–2004 θεωρείται ίσως η πιο κοντινή που έφθασε η Κύπρος σε λύση, καθώς ήταν η μόνη που οδήγησε σε δημοψήφισμα. Το Σχέδιο Annan ήταν πρόταση του ΟΗΕ για μία ενωμένη Κύπρο που θα αποτελούσε ομοσπονδία βασισμένη στην πολιτική ισότητα της τουρκοκυπριακής και της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Μετά από μήνες διαπραγματεύσεων, η πρόταση υποβλήθηκε σε δημοψήφισμα στις 24 Απριλίου 2004, μία εβδομάδα πριν από την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Η συμμετοχή κυμάνθηκε μεταξύ 87-89% και στις δύο κοινότητες. Το 65% της τουρκοκυπριακής κοινότητας ψήφισε «Ναι» στο Σχέδιο, αλλά μόνο το 24% της ελληνοκυπριακής κοινότητας το υποστήριξε, ενώ το 76% ψήφισε «Όχι».

Ως εκ τούτου, η εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την ακεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι η Κύπρος εντάχθηκε στην ένωση τον Μάιο του 2004 ως de facto διαιρεμένο νησί. Αυτό είχε οδηγήσει σε ανισότητες όσον αφορά τα πολιτικά δικαιώματα των δύο κοινοτήτων, παρά τις προσπάθειες της ΕΕ να αντιμετωπίσει θέματα που προέκυψαν από γεωγραφικούς περιορισμούς στην αρμοδιότητά της.

Τα χρόνια 2002–2004 σημείωσαν αυξανόμενη αλλαγή στην Κύπρο. Στις 23 Απριλίου 2003, η ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας άνοιξε το πέρασμα της Λήδρας Πάλας, επιτρέποντας σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να διασχίσουν στην άλλη πλευρά. Μέχρι τότε, σχεδόν κανείς δεν μπορούσε να περάσει από τη μία πλευρά της Λευκωσίας στην άλλη, πράγμα που σήμαινε ότι οι δύο κύριες κοινότητες του νησιού παρέμεναν διαχωρισμένες χωρίς επαφή για περίπου 30 χρόνια. Με τα χρόνια ανοίχθηκαν ακόμη 8 διαβάσεις, ωστόσο η πλειοψηφία των Κυπρίων συνεχίζει να ζει χωριστά στις αντίστοιχες πλευρές τους.

Μετά το Σχέδιο Annan, οι συνομιλίες ειρήνευσης επανεκκίνησαν το 2008 μεταξύ του Δημήτρη Χριστόφια και του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, αλλά δεν απέφεραν απτό αποτέλεσμα. Οι πιο πρόσφατες διαπραγματεύσεις μεταξύ του Μουσταφά Ακιντζί και του Νίκου Αναστασιάδη το 2017 στο Crans-Montana πλησίασαν πολύ μια λύση, όμως δεν επιτεύχθηκε τελική συμφωνία.

Παρ’ όλα αυτά, μια συνολική διευθέτηση με βάση τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, σύμφωνα με τις παραμέτρους των ΗΕ και με διασφάλιση της πολιτικής ισότητας, παραμένει το μοναδικό εφαρμόσιμο και διαπραγματεύσιμο μοντέλο για την Κύπρο.

Απαιτείται μια ενδελεχής αξιολόγηση των προηγούμενων ειρηνευτικών διαδικασιών· η συσσώρευση γνώσης και εμπειρίας θα βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός οδικού χάρτη για την ειρήνη. Παράλληλα, η προώθηση μιας κουλτούρας ομοσπονδίας είναι καίρια για να βρεθεί βιώσιμη ειρήνη στην Κύπρο, πέρα από το πεδίο της πολιτικής. Επιπλέον, χρειάζεται μια κουλτούρα ειρήνης βασισμένη στον διάλογο και τη συνεργασία, ώστε η λύση να είναι βιώσιμη.

Κύπρος: Ιστορικό Πλαίσιο

Το Instagram Μας